Björk Vilhelmsdóttir

Þetta á við um bloggið. Hef verið að vafra í netheimum nú um stund og sé hvað margir hafa mikið að gefa á þessum miðli. Gef mér allt of sjaldan tíma til að vafra á þennan hátt, en finnst það stórmerkilegt. Fólk hefur frá svo mörgu og misjöfnu að segja og það er alveg dásamlegt. Fjölbreytileiki mannlífsins kemur heim í stofu í hinum ýmsu myndum. Ég nenni síst að lesa það sem skrifað er um pólitík (nema Össur) þann pakka klára ég á daginn. Mér finnst gott að lesa pistla þeirra sem segja frá sínum erfiðleikum og gagnrýna kerfið á sanngjarnan hátt, kerfið sem ég ber ábyrgð á. Það er eitthvað sem ég þarf að taka mark á.

En í kvöld stóð eitt upp úr. Dönsku pistlarnir hans Hallgríms Helgasonar: "Kunsten at være islænding"og "Komplottet mod Danmark" Alger snilld en kannski eru allir búnir að lesa þetta, en ég er um mánuð á eftir tímanum. Hallgrímur sannar að hann skilur íslensku þjóðarsálina þegar hann segir "Vi hader de høje priser, men elsker at bruge penge. Vi hader stormen, men elsker den friske luft."

http://www.hallgrimur.is/?ew_news_onlyarea=middle2&ew_news_onlyposition=16&cat_id=48027&ew_16_a_id=293327

Sveinn Rúnar eyddi öllum deginum í dag við Erez hliðið að Gazaströndinni en fékk ekki að fara inn ásamt samferðamanni sínum Ben Alofs heimilislækni í Wales. Þeir hafa verið í Palestínu í 2 vikur að vinna með læknishjálparnefndunum á færanlegum sjúkrastöðvum og höfðu undirbúið í 8 daga að komast inn á Gaza. Þrátt fyrir bréf upp á vasann frá utanríkisráðherra, heilbrigðisráðherra og Lútherska heimssambandinu þess efnis að hann væri að ferðast með vitneskju þeirra og vilja, þá hleypa þeir Sveini ekki inn, enda gæti hann sagt frá þeim hörmunum sem eru í risastóra fangelsinu sem 1.5 milljón manns eru í.

Lesendur þekkja Svein og vita að hann er einungis í þeim erindagjörðum að aðstoða eins og möguleiki er á og hitta kollega sína og sýna þeim stuðning við erfiðar aðstæður. Er þetta ómetanlegt þeim sem lifa við hörmungarnar og nauðsynlegt til að geta safnað fjármunum sem síðar koma að gagni.

Ben Alofs er hollenskur læknir búsettur og starfandi í Wales. Hann starfaði í nokkur ár í flóttamannabúðum í Líbanon og síðar á Al Arab Hospital á Gaza. Ég ferðaðist með þeim félögum í Palestínu og á Gaza fyrir 3 árum og ég get ekki sætt mig við að Ísraelska herlögreglan banni þeim inngöngu. Þeir ætla að reyna enn frekar á morgun. Nú er bara að vona það besta. Allir að senda þeim baráttukveðjur!

Morgunblaðið hneykslaðist á því á fyrstu dögum nýs meirihluta í Reykjavík að ekki lægi málefnasamningur fyrir. Við sögðum þá að málefnin yrðu kynnt samhliða starfs- og fjárhagsáætlun. Meirihluti Velferðarráðs brást fljótt við og forgangsraðaði verkefnum. Nú eru liðnir 5 dagar síðan ég sendi ritstjórn Morgunblaðsins áherslur Velferðarráðs en ritstjórnin sem skrifaði sig hása um málefnaleysið fyrir 2 vikum hefur enn ekki séð ástæðu til að birta áherslur okkar. Af hverju þegja þeir nú?

Síðustu 12 daga hef ég hugsað mikið um velferð borgarbúa og á köflum gleymt minni eigin. Ég hef komið heim á kvöldin úrvinda eftir hvilfilbyl dagsins en samt með bros á vör því verkefni daganna hafa verið óvenju krefjandi og skemmtileg. Ég og nýr meirihluti velferðarráðs erum að endurskoða starfs- og fjárhagsáætlun næsta árs og leggja nýjar áherslur. Þær mun ég birta eftir fund velferðarráðs á morgun, svo og ályktun gegn áfengisfrumvarpinu og fleira skemmtilegt sem verður tekið fyrir á fyrsta velferðarráðsfundi þessa meirihluta. Þetta eru þó langt í frá einu verkin því við í borgarráði erum með til meðferðar fjárhagsáætlun borgarinnar í heild auk annarra verka. 

Flutningar hafa staðið yfir á sama tíma þar sem meirihluti borgarstjórnar hverju sinni á að vera á skrifstofum á annarri hæð í Tjarnargötu 12 en minnihlutinn er í efra. Ekki veit ég af hverju við þurftum að flytja nú í þessarri miklu vinnutörn, en stundum er best að hlýða og brosa. Ávinningurinn er líka nokkur þegar búið er að flytja þar sem við erum nær ritararnum okkar henni Rögnu, fundarherberginu og biðstofu fólksins sem kemur í tugatali og heimsækir borgarfulltrúanna sem eru við völd hverju sinni.

Átti í dag minn fyrsta fund í húsnæðisnefnd Félagsmálaráðuneytisins. Ég hef miklar væntingar til þess að nefndin skili tillögum sem muni skipta sköpum fyrir þá ótal mörgu sem eiga enga úrkosta völ á húsnæðismarkaði dagsins í dag. Ekki veitir af.

Þessa stundina er Kristín mín (16 ára) að snyrta á mér táneglurnar. Hún gaf mér í afmælisgjöf í byrjun október höfuðnudd, fótsnyrtingu og handsnyrtingu sem hún sjálf framkvæmir. Við höfum ekki haft rúman tíma saman síðan þá, en núna mundar hún naglaþjölina á meðan ég blogga. Ég ætla ekki að byrja að nota lýsingarorð til að lýsa henni, því ég veit ekki hvar á að byrja eða enda slíka upptalningu. Ég er ekki nógu mikil tungumálakona til að tjá tilfinningar til þeirra sem mér þykir vænst um. 

Guðfinnur (18 ára) er væntanlegur heim með síðasta strætó af síðustu Airwaves tónleikunum á þessu ári. Hljómsveitin hans For a Minor Reflection hélt tvenna tónleika á hátíðinni. Þeir voru með á opnunarkvöldinu á Grand Rokk og offvenue í Skífunni í gær laugardag. Þeir hafa fengið mjög góða umfjöllun í Morgunblaðinu og Víðsjá. Ég mætti á Grand Rokk ásamt 200 - 300 öðrum aðdáendum og þeir voru alveg frábærir!!! Ég er svo stolt mamma að ég er stundum að springa, verð að passa mig á að vera ekki of mikil mömmu grúbbía.

Haukur (27 ára) er sjálfstæður ungur maður sem hefur verið ofurupptekin síðustu daga vegna Airwaves hátíðarhalda. Talaði við hann um helgina og hitti hann á tónleikum á miðvikudag. Hann er æðislegur. 

Inga mín (29 ára) ásamt sínum eiginmanni Hectori og Evu Björk(11/2 árs) voru hér í mat í kvöld. Bauð ég upp á skötusel með grænmetisostasósu og lífrænum híðishrísgrjónum. man að ég ætlaði að bjóða upp á uppskriftir hér á síðunni. Geri það við tækifæri. Þessi litla fjölskylda og yndislega barnabarnið eru lífið og tilveran. þannig er það bara.

Gerður (34 ára) býr í London ásamt sínum eiginmanni, honum Marcosi. Þeirra er sárt saknað eftir að þau fóru aftur út eftir góða samveru í allt sumar. En Gerður er svo útséð að hún hefur komist í ókeypis símtöl til Íslands og af því að hún er svo fjölskyldurækin þá hringir hún oft. Fyrir það er ég rosalega þakklát þó mér finnist ekki alltaf gaman að tala í síma.

Það skal tekið fram að síðasttöldu börnin mín þrjú fékk ég ókeypis þegar ég náði í einn með öllu. Ég er svo óendanlega þakklát fyrir að eiga öll þessi börn og að ég hafi líka fengið að njóta þess að vera stjúpmamma. Það hef ég getað af því að mamma þeirra hún Eva hefur gefið mér frelsi til þess. Líf mitt er yndislegt og það er dagsatt að ég á bestu börn í heimi.